viernes, 19 de agosto de 2016

De todo

Hubo de todo

Noches sin dormir

días interminables

trabajo sin éxito

casi humillaciones

lluvia sin paraguas

calles apagadas

lunas llenas escondidas tras las nubes

y cielos sin estrellas.

Pero hubo un momento.

Donde todo se ordenó,

un minuto donde todo cobró sentido

segundos que ordenaron mi universo

o meses donde el sol nunca se ponía.

Hubo un milisegundo donde todo tenía un significado y eso compensa todo lo demás.

lunes, 25 de julio de 2016

Tenían razón

La vida iba en serio


Las despedidas son reales


Los desengaños, también


No se te pasa el tiempo, pero lo cierto es que el tiempo pasa cada vez que pestañeas


Y eso es tal vez lo que tiene que pasar. El tiempo.

viernes, 22 de julio de 2016

No,

No pienses más. El mundo, tal y como lo conoces, ha dejado de girar. El tiempo, tal y como lo percibes, tal y como se te escapa entre las manos, se ha parado. Para siempre. Por una mirada.


No,

No sabes dónde estás. No encuentras explicación. No era aquello lo que estaba planeado, no eres tú quien lo elige. Después de repetirte "No" tantas veces, descubriste que no era verdad. Pero no querías...

No había consenso entre el sentir y el pensar. No había nada lógico, pero estaba todo muy claro. Nunca una negación fue tan afirmativa. No.








martes, 29 de marzo de 2016

M

Miles de tardes al sol corriendo por aquella playa, tirando arena, respirando sal. La infancia era aquello que nunca se acababa, y en realidad así es, porque, siendo por inmadurez o por ingenuidad, siempre llevamos un trozo de niño dentro.

Te aventuraste en aquel océano de posibilidades, un barco que recorrería medio mundo en busca de un futuro mejor. Pasaron tempestades, desafiaste la furia de las más grandes olas y, qué irónico, lo único que te hizo perder la cabeza en vida fueron aquellos ojos. Aquella voz.

No fue casualidad que aquel amor fuera como el canto de una sirena, la dulce voz que atrae a los marineros sin éstos saber que la verdadera intención de aquellas mujeres era buscar su perdición. Te la buscaron.Y la encontraste. 

Lo que aquí dejaste, se queda para siempre.





miércoles, 9 de marzo de 2016

Banalidades

Mira tú por donde, siempre he pensado que un amor imposible es como enamorarse de la Luna. La ves cada noche, tan inalcanzable, tan lejana; pero tan bonita. La vida es así. Una serie de situaciones platónicas que parecen no conducir sino a la más profunda de las irracionalidades, pero que todas juntas tienen sentido. 

Pasas tu vida levantándote cada día para ganar ese dinero y comprarte la casa y la tele de plasma. Niño, cuando lo tienes todo es el momento en el que sabes que, lo que tu alma quiere, es ver las sonrisas y las caras de toda esa gente que tanto te importa, cada día. O quedarte embobado mirando cómo se va el Sol, un día más, tras esas montañas que dejan paso a la noche. Tan, tan sencillo que parece banal.

Tal vez la vida sea una incansable y perpetrada búsqueda de aquello que le hace perder la cabeza al ser más racional del planeta: la belleza. En todas sus formas y expresiones. Una persona durmiendo plácidamente, una situación, una meta cumplida, un paisaje, un color, el orden de las cosas. Todo. Puede que la busquemos para salir de la rutina, puede que no sepamos verla, a veces, por ese motivo.

Puede que todo eso que piensas significa más, puede que existan miradas que salven el mundo. Nuestros mundos. El superhéroe que te alegra el día puede ser tan solo un pestañeo y tú rezándole al un dios omnipotente. Podría ser todo tan, tan sencillo, que la vida resultaría banal.





martes, 8 de septiembre de 2015

Son bos tempos para as biociencias

Ás veces, con tanto pesimismo que se nos transmite por tódolos lados (incluindo medios de comunicación), olvídasenos que no ámbito das ciencias da vida (biotecnoloxía, nanotecnoloxía, biomedicina...) estase a vivir unha época dourada que, de seguro, durará por moitos anos.

Fai pouco sabíase que a biotecnoloxía xa representaba o 9% do PIB no estado español, cifra que non está nada mal para un sector tan recente e moderno que parece que non para de medrar. Pode que un futuro baseado na investigación e na I+D non estea tan lonxe como pensamos. Ata agora, imaxinar un país construido sobre os cementos da investigación (feito que caracteriza ás grandes potencias mundiais) non entra nas nosas cabezas.

Non só estes datos de crecemento nos poden poñer optimistas. As biociencias están a pasar por un momento doce e diversos campos levan experimentando cambios importantísimos que non lles máis que avanzar. Velaí uns exemplos:

Bioinformática

A necesidade de entender a bioloxía e os seus complexos fenómenos dende un punto de vista matemático e computacional faise palpable hoxe en día. Ademáis, a cantidade de datos procedente dos innumerables experimentos científicos está acadando unha cifra que precisa ser tratada e procesada. Falo do famoso "Big Data", a ciencia busca resultados e o seu procesamento e almacenaxe son vitais para poder continuar. É unha forma de organizar toda a información experimental. Aparte, coa construción de bases de datos accesibles á comunidade científica, afórranse moitos experimentos (ergo, cartos e tempo).



Epixenética

Outro dos campos que naceu fai pouco, unha ciencia xove e ambiciosa á que aínda lle queda moito por andar. Básicamente céntrase nos cambios que poden existir no material xenético a través dunha serie de procesos (metilacións, acetilacións...) tanto de forma herdada como doutra: isto último é o fascinante. Demostrouse que mediante os nosos hábitos podemos facer que o patrón de expresión dos nosos xenes varíe, e o dos nosos fillos tamén! Incrible, non? Sigue lendo!


Terapia Xénica



Imaxinas curar unha enfermidade xenética coa soa inxección dun vector que restaure a función do xen que non tes? A iso se adica a terapia xénica, que está a ter grandes éxitos nos ensaios de diversas patoloxías coma o Alzheimer, cáncer, diabetes ou ELA. Toda unha revolución para os trastornos raros e "incurables".


Inmunoloxía

A revolución neste campo vén da man da inmunoterapia e xa enxeñaría xenética. O primeiro, consistente no uso de sérum con anticorpos, serviu para curar a única paciente española de ébola. O segundo permite facer células T (grandes defensoras do noso organismo)  que ataquen a masas
tumorais, constituíndo un tratamento revolucionario contra o cancro. A posibilidade de deseñar anticorpos específicos tamén existe.


Bioenxeñería

O uso de microorganismos para a xeración de diversos elementos é algo  que cada vez chama máis a atención das empresas, aficando esta forma de produción como algo case normal na industria de hoxe en día. A combinación da enxeñería xenética e o procesamento industrial pode dar lugar a proteínas terapéuticas, biocombustibles, e mesmo tinta!


E ata aquí un breve resumo, xa que estou segura de que me deixo centos de cousas.



domingo, 30 de agosto de 2015

Son irracional

Dende pequena sempre me gustou buscar a resposta das cousas que non entendía. Mantíñame (e sígoo facendo) escéptica sen crer no que non se podía ver, ou no que non ten unha explicación. Fai tempo que deixei de crer que hai un Deus responsable deste universo, prefiro falar de Big Bang, anque aínda hoxe existan un feixe de interrogantes respecto a como se orixinou a que agora é a nosa casa.

Son unha persoa á que sempre lle atraeron as ciencias, disciplina que me levou á universidade e que, espero, dedicarei a miña vida con amor e constancia. Fálovos dun ámbito no que se procura contestar a tódalas cuestións plantexadas, cunha explicación coherente. Non vale ter fe. 

Cando contaba os anos cunha soa man aterrorizábanme as tempestades. Botábame á cama, subía as sábanas até non ver nada e pechaba os ollos con forza, esperando a que pasase. Hoxe sei que son fenómenos naturais, que vai antes o raio que o trono porque a luz viaxa máis rápido que o son, e que a probabilidade de que che caia un raio encima é ínfima. E sen embargo, nesta noite de tempestade, oio tronar e frunzo o ceño. E levo o dedo pulgar á boca buscando a uña. Con todo, aquela nena segue dentro de min. Con todo, son irracional.